53 صفحه

قابل ويرايش...word

-----------------------------------------------------

آيين‌نامه ايمني معادن

فصل اول - تعاريف:

1 – مسئول معدن يا سرپرست معدن:

شخصي است كه توسط دارنده پروانه عمليات به اين سمت منصوب مي‌شود و مسئوليت كليه عمليات معدن را به عهده دارد.

2 – مسئول فني:

طبق ماده 66 آيين نامه اجرايي قانون معادن مسئول فني عمليات كسي است كه اداره كليه امور فني معدن به عهده اوست و توسط دارنده پروانه عمليات از ميان افراد واجد شرايط انتخاب و به وزارت صنايع و معادن معرفي مي‌شود و طبق ماده 65 آيين نامه اجرايي ضوابط و حدود صلاحيت مسئولين فني معادن تا تصويب و ابلاغ قانون نظام مهندسي معدن توسط وزارت معادن و فلزات تعيين مي‌شود.

3 – مسئول ايمني:

مسئول ايمني هر معدن نظارت بر ايمني عمليات معدن را به عهده داشته توسط مسئول يا سرپرست معدن به اين سمت منصوب مي‌شود. طبق ماده 65 آيين نامه اجرايي قانون معادن ضوابط و حدود صلاحيت مسئول ايمني از طريق وزارت كار و امور اجتماعي با هماهنگي‎وزارت صنايع‎ومعادن تعيين‎مي‌شود.جانشين‎مسئول ايمني نيز تابع همين‎شرايط است.

4 – مهندس ناظر:

شخصي است كه طبق ماده 69 آيين نامه اجرايي قانون معادن تعيين مي‌شود و از طرف وزارت صنايع و معادن مامور نظارت و كنترل عمليات معدني است.

5 – پروانه اكتشاف – پروانه بهره برداري:

طبق مواد مندرج در قانون معادن و آيين نامه اجرايي آن تعريف مي‌شود.

6 – تونل:

حفاري زيرزميني افقي يا تقريباً افقي است.

7 – تونل شيب دار:

تونل‌هايي كه تا حدود 18 درجه شيب داشته باشند.

8 – چاه مايل:

حفاري مايلي كه به سطح زمين راه داشته و داراي شيب بين 18 درجه تا 90 درجه باشد و براي باربري مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

9 – چاه يا چاه قائم:

حفاري قائم يا با شيب 90 درجه است كه به سطح زمين راه داشته باشد و معمولاً براي باربري مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

10 – دويل:

حفاري زيرزميني شيب دار و با سطح مقطع نسبتاً كوچك كه معمولاً به طرف بالا حفاري مي‌شود و براي منظورهاي مختلف مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

11 – پذيرگاه:

محل توقف، بارگيري و تخليه واگن‌ها و انجام وظايف مختلف زيرزميني كه معمولاً در محل ارتباط با چاه قائم يا چاه مايل در زيرزمين احداث مي‌شود.

12 – گالري – راهرو:

انواع حفاري‌هاي زيرزميني و معمولاً با طول زياد است.

13 – راه مورب:

به انواع راهروهاي شيب دار راه مورب گفته مي‌شود.

14 – بونكر:

محلي براي تخليه و انباشت سنگ مي‌باشد.

15 – چال:

سوراخي كه در سنگ براي قراردادن ماده منفجره حفر مي‌شود.

16 – خرجگذاري:

قراردادن مواد منفجره در داخل چال است.

17 – فشنگ:

به هر قطعه ماده منفجره جامد (معمولاً انواع ديناميت) گفته مي‌شود.

18 – آتشباري:

به عمليات خرجگذاري و انفجار مواد منفجره براي تخريب سنگ آتشباري گفته مي‌شود.

19 – آتشبار:

شخصي كه مسئوليت عمليات آتشباري را به عهد دارد.

20 – مواد ناريه – مواد منفجره:

موادي كه قابليت انفجار داشته و در معدن براي تخريب سنگ مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

21 – گاز ذغال:

گازي كه دركانسارهاي ذغالسنگ همراه با ساير هيدروكربورها وجوددارد و عمدتاً از متان تشكيل شده‎است. اين‎گاز چنانچه به‎نسبت معيني با هوا مخلوط‎شود قابليت‎انفجار‎پيدا مي‌كند.

22 – كليه تجهيزات، دستگاه‌ها و ماشين آلات معدني كه در اين آيين نامه از آنها نام برده شده:

مانند شاول يا بيل مكانيكي، لودر، بلدوزر، پرفراتور، گريدر، واگن، لوكوموتيو، دستگاه گمانه‎زني، دستگاه سيم برش، بالا بر چاه، وينچ و غيره و كليه قسمت‌ها و قطعات آنها مطابق تعاريفي است كه در متون و كتاب‌هاي معدني آورده شده است.

فصل دوم – كليات

ماده‌ 1: منظور از عمليات در اين آيين نامه كليه عمليات معدني (اعم از اكتشاف يا بهره‌برداري و استخراج معدن) است كه در قانون معادن و آيين نامه اجرايي قانون معادن پيش‌بيني شده است.

ماده‌ 2: دركليه معادن كه داراي حداقل 25 نفر كارگر مي‌باشند، مي‌بايست يك نفر...

.......................

جهت دريافت متن كامل،لطفا آن را خريداري نماييد.